„Lecz trzeba pamiętać, że żadna maska nie jest na stałe. Każda w końcu spadnie. Moja już ledwo się trzyma.“
„Uczucia lub ich brak na papier przelewam, coraz częściej taką pustkę w sobie miewam […]”
,,- A więc Park Yejin? – spytał, spuszczając wzrok na kartkę papieru, którą trzymał w dłoni, po czym uśmiechnął się pod nosem. – Powiedz, jak się tu znalazłaś?” Graphic by @Yizoo
,,Even though we’re goin' through it and it makes you feel alone, just know that I would die for you”
Nie wmówicie mi że miłość niby jest na świecie, ja jedynie was wyśmieję, ja w to nie wierzę…
,,Światło przebija się przez ciernie. Nie widzę go. Mam blizny na ciele. Mam blizny w umyśle.”
Myślę, że aby przeżyć, trzeba znaleźć w sobie coś, co się lubi… ale najpierw trzeba pozbyć się tego co sprawia, że przestajesz siebie kochać.
Po długiej wędrówce, na końcu pola dom dostrzegliśmy. Tam nasze dusze spokoju zaznają.
,,Ale w ich oczach pustka, nic nie wskazuje, Że jest w nich iskra, co zapala uczucie.”
Nie żeby było to ważne. Bo nie jest. Podobnie jak wiele innych pobocznych rzeczy. Pszczoły, przyjaciele, ja. Może nawet samo życie.
„Skała żyła wiele lat, wiele wieków, ale nie znaczy to, że była nieśmiertelna. Nikt jej nie ruszał, ani jej nie przeszkadzał, ale nie znaczy to, że była nietykalna.”
,,Nic nie trwa wiecznie, moja droga. Dlatego tak i moje uczucia miały swoje granice” Graphic by @Yizoo
,,Skoro wszyscy nazywają ścieżkę sławy zbawieniem, najwyraźniej nie odkryli jej drugiego oblicza” Graphic by @Yizoo
chcę się wreszcie wzbić w górę, ponad chmury i polecieć niczym motyl.
,,Kiedy zbliżamy się do końca, na który liczyliśmy, spotkamy się poza ślepym punktem” Graphic by @Yizoo
,,Każda kolejna dobra mnie męczy. Cały czas pod tą stromą górę. Życie jest po prostu ponure.”
,,Coś o wiele bardziej pustego. To uczucie jest utrapieniem dla serca mego. Nie ma miasta bardziej smutnego.”
Jestem jego przykładem. Najpiękniej uśmiechnięte oczy wypłakały najwięcej łez. Najsłodsze śmiechy mają za sobą najwięcej załamań.
I to nie tak, że nagle Cię uwielbiam. Wciąż pozostaje ten żal, nienawiść. Nigdy tego nie zmienisz. Mimo to przepraszam.
Nasze życie toczyło się normalnym rytmem. Nic nie zapowiadało tego, co miało nadejść…
❝Boję się, że żyjemy w świecie bez przyszłości — wyszeptała. — A przynajmniej bez takiej, której chciałabym być częścią❞