Poznały się w deszczu, a teraz nad sobą mają słońce. Zostały przyjaciółkami, mimo iż bardzo się różnią. Ale to nie ma znaczenia. Najważniejsze, że mają siebie.
Mimo, że też się boję, wierzę że razem damy radę. Tylko razem. Stwierdziłam, że to odpowiedni moment, żeby Ci przypomnieć, ile dla mnie znaczysz.
Cześć… Chciałabym pogadać. Nie wiem, czy masz czas, pewnie nie, ale mimo wszystko napiszę Ci tą wiadomość […] Ja po prostu dalej będę znosiła ten ból, przecież już się przyzwyczaiłam.
Ludzie patrząc na nas, mówili: „Nie istnieje coś takiego jak przyjaźń damsko – męska. W końcu się zejdziecie.” Ale ja już nie raz się przekonałam, że nie jesteśmy jak wszyscy.
Wśród starych domów, w cieniu drzew szumiących, mieszkał Alvin, o oczkach się wciąż śmiejących.
– Zawsze będziemy przy tobie. – odparł Jungwon. Śnieg, święta, scena nic tego nie zmieni.
Catherine River – piąto-roczna Ślizgonka postawiła sobie tylko jeden cel: być idealna. Jednak wszechświat ma dla niej inne plany. Czy nastolatka pogodzi się ze swoim losem?
„— Hej, ale wiesz, że ja zawsze będę z tobą, prawda? (…) Ja, Moxxie, Loona. Okej, czasami bywasz wkurzający i to nawet bardzo i bardzo często mamy cię dość, ale… Ale jesteś dla nas ważny.”
„…skoro jesteś aż tak nieszczera, to już nigdy nic ci nie powiem…”
„Bo w życiu nie chodzi o to, aby być dla siebie, ale by być dla innych, wiesz?”
Walczyliśmy o każdy oddech, a i tak było nam dane go stracić.
,,Głos Sany zawsze sprawiał, że moje serce biło szybciej, nie tylko jej głos, jej uśmiech, twarz, zapach — wszystko co było z nią związane było wspaniałe.”
Zastanawiam się, czy kiedy byłabym pierwsza, świat byłby piękniejszy I to morze byłoby piękniejsze
Kendra i Seth Sorensonowie już dawno udowodnili, że świat jest bezpieczny, dopóki oni stoją na straży. Ale co się stanie, kiedy ich zabraknie?
– Wiesz, może gdybym cię nie znała, to byś ją dostał. Ale wiem o tobie wiele. I wiem, że kłamiesz. Wracaj do swojej Madison – uśmiechnęłam się słodko i odwróciłam na pięcie.
Do oczu cisnęły mi się łzy jednak za wszelką cenę próbowałam je powstrzymać […] Czułam się jak największy śmieć, zmieszana z błotem i wrzucona do worka o nazwie ,,niepotrzebne,,
– Carmie, to ja… Usłyszałam jak pociąga nosem – Przepraszam, ja… ja nie chciałam naprawdę. Znowu zawaliłam, przepraszam Lori… – Carmie… nie przepraszaj.
– Hyunjin, nie zapominaj, że jesteśmy tutaj dla siebie nawzajem. Jeśli kiedykolwiek poczujesz, że zaczynasz się rozpływać, jak ten śnieg, pamiętaj, że zawsze możesz na nas liczyć.
Jechałam autobusem lekko przysypiając […] Nagle ktoś delikatnie dotknął mnie za ramię. Otworzyłam oczy i spojrzałam na wysokiego ciemnego bruneta.
Vanessa Grand jest zwyczajną uczennicą w Hogwarcie, ale to się tylko wydaje, bo czemu jak Grand coś zrobi, to nauczyciele nic nie mówią? I dlaczego chodzi do nauczycieli w nocy? To tajemnica…
Główna bohaterka spotyka trójkę tajemniczych dzieci. Spędza z nimi dzień, świetnie się bawi i dowiaduje się, że są głęboko wierzące. Co według takich ludzi jest najważniejsze w życiu?
„Byłam uwięziona w swej przeszłości, póki los nie postawił ich na mej drodze.” {+18}
Według scenariuszu, który przygotowały gwiazdy, Melisa miała przed sobą bardzo trudne życie, w którym nie było miejsca na żadną miłość.
Oliver Rogers od początku nauki w Hogwarcie był zakochany na zabój w Emmie Weston, przyjaciółce z jego domu. Nie wiedział jednak, ile ta miłość sprawi mu bólu.
Emma zostaje zdradzona przez chłopaka, co prowadzi do niespodziewanego zbliżenia się do dziewczyny, z którą ją zdradził.