Opowieść o niezrozumiałej miłości, która nigdy nie powinna zaistnieć. Jak bowiem wyjaśnić, że można zakochać się jednocześnie w artystce jak i w jej piosenkach?
Opowieść o niezrozumiałej miłości, która nigdy nie powinna zaistnieć. Jak bowiem wyjaśnić, że można zakochać się jednocześnie w artystce jak i w jej piosenkach?
„Lately My whole world feels like it’s shaking Everything is faded, changing I don’t care they call me crazy”
W twoich oczach ujrzałem swoją nową przyszłość, jakieś światło… W tobie znalazłem antidotum.
„Niebo jest dzisiaj bliżej” – i rzeczywiście nasze niebo było dzisiaj zdecydowanie bliżej niż zwykle…
❝Remusie, nasze życie jest jak fortepian. Białe klawisze to dni przepełnione szczęściem, a te czarne smutkiem i rozpaczą. Ale potrzebne są i te białe i te czarne, aby móc stworzyć przepiękną muzykę❞
Chociaż nie powinnam się przejmować twoim słowami, to te jedne, które tak bardzo mnie zraniły zapadły mi głęboko w pamięci.
„Pomieszczenie wypełniła niezwykle niezręczna cisza. Słychać jedynie nieznośne skrzypienie sztućców nieznajomego oraz mój nierówny oddech, nad którym w żadnym wypadku nie jestem w stanie zapanować.”
Dwutygodniowe wyjazdy do Bel Air stały się już wakacyjną tradycją. Jednak ta podróż była najbardziej wyjątkową ze wszystkich.
Pójść za głosem serca czy rozsądku? Co księżniczka Marii ma zrobić? Czy tak naprawdę kocha Nicholasa czy tylko udaje? A może nie jest pewna swoich uczuć?
„Nieustannie powtarzam sobie, że na dzisiaj to już ostatni raz, ale kończę jak zawsze.”
,,Jestem sam […]. To nie twoja wina. Tylko moja. Ale ja cię nie zostawiłem. Lecz ty mnie już tak.”
,,Nie chcę być więcej w klatce więziona. Pragnę być wolna, być wyzwolona. Ludzie mieszają wolność z radością, a dla mnie wolność jest niezależnością”
,,Zagłębiając się w bliskość, Madison poczuła, jak jej serce bije coraz szybciej. „
Milioner i (nie)zwykły chłopak jako przyjaciele? To się nie klei, a może jednak?
„Pasażerowie jęknęli z rozpaczą, błagając diabła, by zatrzymał ten pociąg wykolejeńców…”
-Relacja z Tobą, uświadomiła mi, dlaczego huragany są nazywane ludzkimi imionami, a miłość jest uznawana za negatywne uczucie – Powiedziała ze spokojem w głosie, choć jej spojrzenie mówiło coś innego.
Bądź ostrożny, jeżeli chodzi o miłość. Trudno będzie Ci się odkochać, ja to wiem. Utracone zaufanie, złamane serce… puste obietnice znikną, ja o tym wiem. A teraz idź i zapamiętaj moją radę…
You once told me that I’ve been known as a selfish bi*ch… But don’t you remember, that I didn’t change a bit?
Światła. Koncert się rozpoczyna. Wchodzisz na scenę. Radosne krzyki fanów powodują u ciebie uśmiech. Rozbrzmiewa muzyka. Ty, gitara i twój głos.
„To właśnie tu szła by uciec od rzeczywistości, spędzając czas na przechadzaniu się w te i z powrotem, mając za towarzystwo jedynie muzykę i własny cień.”
„Why can’t we choose our emotion? 'Cause we could feel something’s broken. And I can’t stay without hoping”